Kaliforniya’ya ilk vardığım zamanlarda birkaç (bursiyer) Türk öğrenci arkadaşla birlikte İngilizce ile cebelleşirken, eğitimi az ama İngilizceyi çok iyi konuşan Türklerle karşılaştık. Tabii biz “th” ile “t” arasındaki farkı daha anlamazken, iyi aksanlı bu kişileri çok takdir ederdik.

Ancak, birkaç ay sonra anladımki, bu arkadaşların ortak yanları, günlük kullanılan 300 kelimenin anlamını bilip çok düzgün telaffuz etmeleriydi. Türkiye’nin iyi üniversitelerinden gelen bizlerin İngilizcesi yetersizdi ama her birimiz kendi konumuzda iyi eğitimliydik.

6 ay sonra yeteri kadar İngilizce öğrenince, bu dil canbazlarına gülmeye başladık. Gerçekten 2 adet doğru dürüst argümanı bir araya getirip, bir konuyu mantık çerçevesinde açıklamaktan acizdiler.

Yine de hızlı ve düzgün telaffuzla bizi susturabiliyorlardı. Bu adamlara kelime veya cümle yetiştirmek bazen imkansızdı.

Şimdi aynı durumu “ekşi sözlük” denilen lağım farelerinde görüyorum. Bu dil canbazlarıyla tartışmak mümkün değil çünkü, konunun en iyi uzmanlarından biri de olsan: bir ergen seninle alay eder ve bunu “asdfghgljgd” diye destekleyici argümanlar kullanarak yapar. Şaşar kalırsın.