Pencerenin pervazına gün ışığı düşerken
Tüllerin arasından bir çam ağacı sessizce bakar
Sol elinle gözyaşlarını silersin
Yüreğinde fırtınalar
Bir o yana bir bu yana sürükler seni
Evde insanlar vardır ama sessizlik hakimdir
Çünkü herkes artık büyümüştür
Radyoda bir Kırşehir türküsü yavasça tırmanır